Sorraia atları İber yarımadasının güney batısında, Portekiz’de Sorraia nehri ve kıyılarında bir zamanlar vahşi olarak bulunan atların son kalıntılarıdır. Bölgede tarih öncesinden kalma mağara resimlerinde çizilen atlarla benzerlikleri nedeniyle tarih öncesinden günümüze kadar yaşadıkları konusunda bazı teoriler bulunmaktadır. Geçmişte halk arasında Zebro adı ile anılan bu atlar 1920 yılında Hippolog (Atbilimci) Dr. Ruy d'Andrade tarafından keşfedilmişlerdir. 

Fotoğraf 1: Sorraia aygırı

1990’lı yılların başlarında Sorraia atları üzerine çalışan Alman Hippolog Hardy Oelke de mitokondriyal DNA analizleri sonucu bu atlarla Güney Amerikanın Criollo atları ve Amerikan Mustang atları arasındaki yakın genetik akrabalığı belirledi. Bu konudaki bilgileri ise “Das Vermächtnis des Columbus: Können Iberiens Wildpferde unter Amerikas Mustangs Überleben?” adlı kitapta yayınladı (Oelke, 1997).

Fotoğraf 2: Sorraia atı profili

Dr. Ruy d'Andrade aynı zamanda Lusitano atlarının da en önemli yetiştiricisidir ve İber atlarının dünyaya tanıtılmasında önemli katkıları olmuştur. Sorraia atlarını keşfeden d’Andrade 1920 yılında vahşi ortamlarından topladığı 30 kadar atın evcilleştirilmesi çalışmalarını başlattı. Günümüzde hala bölgede vahşi olarak bir miktar Sorraia atı bulunmakla birlikte evcilleştirilen atlar Avrupa’nın ve dünyanın başka ülkelerine de ihraç edilerek yetiştirilmektedir. Şu anda Almanya’da yaklaşık 200 baş, Portekiz, İspanya ve Fransa’da 300 baş kadar Sorraia atı bulunmaktadır.

1999 yılında Hardy Oelke’nin önerisiyle Erin Gray tarafından Amerika Birleşik Devletleri Oregon’a götürülen Sorraia aygırı Sovina ile Karen Dalke tarafından Wisconsin’e götürülen Sovina’nın kardeşi Tejo II adlı aygırlar, ABD’deki Sorraia atlarının başlangıcı olmuşlardır. 

2006 yılında Kanadalı Lynne Gerard ve kocası Kevin Droski Ontario gölü kıyısındaki Manitoulin Island doğal parkına götürdükleri Altamiro adlı aygırla parkta melezleme çalışmalarına başlamışlardır. Yine aynı yıl Brezilya Sao Paolo’dan Avukat Fernando J. Prado Ferreira Portekiz’den götürdüğü Vaiada adlı aygırla Brezilya’daki Sorraia atlarını melezlenme çalışmalarını başlatmıştır. Günümüzde Amerika kıtasındaki sayıları ise 300 kadardır [1].

Fotoğraf 3: Sorraia atları

Sorraia atlarının genel donları grimsi mavi ve açık yağız ahreçtir. Sırtlarında dorsal şeritleri bulunur. Başları roman burnu denilen dışbükey bir yapıya sahiptir. Göz ve burun çevresi yele, kuyruk ve ayakları siyah renklidir. Uzun omuzları, derin göğüsleri ve dar sağrısı vardır. Bacakları düz, ince kemikli ancak çok güçlü, toynakları küçük fakat serttir. Bu özellikleri nedeniyle çok çevik atlardır. Dizlerinin altında siyah zebra çizgileri vardır.

Ortalama cidago yükseklikleri 145 – 150cm. dır. Sessiz, kararlı ve akıllıdır. Yardımlara hızlı reaksiyon verir. Pony Klüplerinde, binicilik ve atlı sporlarda kullanılırlar.

KAYNAKLAR

OELKE, Hardy (1997). Das Vermächtnis des Columbus: können Iberiens Wildpferde unter Amerikas Mustangs Überleben? Kierdorf.

http://www.theequinest.com/breeds/sorraia/

http://www.sorraiamustangs.net/SorraiaMustangCharacteristics.htm

http://www.petguide.com/breeds/horse/sorraia-horse/

FOTOĞRAFLAR

1. http://www.horsebreedsinfo.com

2. http://www.commons.wikimedia.org

3. http://www.ponybox.com

4. http://michaelstuartwebb.ourubertor.com

[1] http://www.sorraia.org