Karaçay atları Rusya Federasyonu Karaçay-Çerkes Cumhuriyeti ve Kabardey-Balkar Cumhuriyeti’nde, Elbrus Dağı ve yüksek vadilerinde yetiştirilmektedir.

Avrupa'da 20. Yüzyılın ortalarından itibaren yetiştirilmeye başlayan Belçika Sıcakkanlı Atı BWP (Belgian Warmblood) benzersiz bir attır.

Günümüzde dünya engel atlama sporu yarışmalarının en başarılı atlarından birisi olan Zangerscheide atları Belçika’nın Zangersheide harasında yetiştirilmektedir.

Yeni Zelanda’da bulunan Kaimanawa dağlarının bu atlarını 1814 yılında ilk keşfeden İngiliz asıllı Protestan misyoner olan Samuel Marsden’dir.

İkinci Dünya Savaşı sonrasında Avustralya’da tarımda ve askeri alanlarda teknolojinin gelişmesiyle atçılığın gelişmesi de büyük ölçüde durmuştu.

1788'de Botany Bay kıyılarına ayak basan Avrupalıların beraberlerinde getirdikleri atlarla sonradan Avustralya’ya getirilenlerin melezlenmesiyle elde edildiler.

Avrupalı göçmenler (First Fleed) Avustralya’ya ilk kez büyük kafileler halinde gemilerle 1788 yılında geldiler. Beraberlerinde atları da vardı.

Kuzey Afrika’da bulunan Berberi kabilelerinin atı olarak bilinir.

Dongola atı, Afrika’nın batısında, merkezi Kamerun olan geniş bir bölgede, Sudan, Çad, Eritre ve Mısır’da yetiştirilmektedir.

Basotho (Basuto) pony atları Güney Afrika’nın en çok tanınan atlarından birisidir.

Japon Hükümeti tarafından National Natural Treasure (Ulusal Doğal Hazine) olarak ilan edilen Misaki atları Misaki Adası’nda doğal ortamlarında yaşamaktadırlar.

Japonya’nın güneyinde yer alan Miyako Adası’nın pony atlarıdır.

Japonya’da yüzlerce yıldır askeri alanda, tarım ve ulaşım alanında kullanılan Kiso Atı, adını Nagano bölgesinde bulunan Kiso Nehri’nden alır.

Japonya’nın Güney-Batısında bulunan Yonaguni Adası’nda saf olarak yetiştirilen en eski Japon at ırklarından birisidir.

Japonya’nın Hokkaido Adası’nda Ban-Ei Keiba adı verilen ve 19. yüzyılın sonlarından bu yana düzenlenen yarışlar için yetiştirilmiş bir attır.

İkinci Dünya Savaşı sonrasında Çinin Yunnan Bölgesi’nde yerli atlarla Arap, Kabardey, Hequ ve Ardennes atlarının melezlenmesiyle elde edilen bir attır.

Çin’in kuzey batı bölgesindeki Yili-Kazakh Otonom Bölgesi ile Sincan-Uygur Bölgesinde yetiştirilen bir attır.

Çin’in Sincan (Xinjiang) Özerk Bölgesi’nde yetiştirilen bir pony attır.

Guangxi Pony adı da verilen bu at Çin’in güneyinde yer alan Guangxi bölgesinde yetiştirilen pony ırkı bir attır.

Falabella atları Arjantin’de yetiştirilen dünyanın en küçük at ırklarından birisidir.

Campolina atları Brezilya’da yetiştirilen ve Brezilyalıların gurur duyduğu atlardır.

Paso Fino (paso fieno) sözcük olarak Latin Amerika dillerinde “Güzel adım” anlamını taşır.

Mustang atları Amerika Birleşik Devletlerinin batı eyaletlerindeki arazilerde başıboş olarak yaşayan vahşi atlar olarak tanımlanmaktadır.

ABD’nde Kentucky Eyaleti’nin vadilerinde köy yaşamının bir parçası olan bu atlar 1980‘li yılların sonuna doğru keşfedilene kadar bilinmeyen bir attı.

İspanyol ve Portekizliler tarafından Amerika'ya 16. - 17. yüzyılda getirilen Florida Eyaleti’nin çeşitli bölgelerinde doğal seleksiyon yoluyla oluşmuş atlardır.

Antik Pers, Antik Yunan ve Çin’de Tang Hanedanı sırasında “Göksel Atlar” biçiminde çeşitli biçimlerde desenlere işlenmiş alacalı at renkleri bulunmaktaydı

Dünya seyahatine çıkan, Amerikan Generali Ulysses Grant, 1878 yılında Sultan II. Abdülhamit’i ziyareti sırasında hediye edilen iki aygırı Amerika’ya getirdi.

14. Luis döneminde Fransa’dan Kuzey Amerika’ya gönderilen Fransız Stock atlarından iki aygır ve 12 kısrak Kanada Atı’nın temelini oluşturmaktadır.

Günümüzde International Curly Horse Organisation – ICHD tarafından aygır kayıtları tutulan Kıvırcık atların kökeni konusunda birçok teoriler bulunmaktadır

Bu atlar adından da anlaşılacağı gibi kısa mesafe (quarter - çeyrek mil) yarışlarında ustadır.

1600’lü yılların sonlarında İngiltere’den Kuzey Amerika’ya giden göçmenlerce çabuk yürüyüşlü, çevik ve cesur Ponyler olan Galloway ve Hobby atları götürülmüştü.

Amerikan Morgan atının kökü sadece bir tek aygıra dayanan geçmişi vardır: Justin Morgan.

Criollo atları İspanyollar tarafından Güney Amerika kıt'asına getirilen atların doğrudan torunudur.

Meksika'da at çiftliği sahibi olan Don Antonio Ariza, Meksika’nın kendine ait ulusal bir ırkı olması hayalini gerçekleştirdi.

Avustuya’nın Alp dağlarında 2000 yıldır yetiştirilen bu atlar, tarihsel süreç içerisinde Pinzgauer veya Noriko-Pinzgauer adlarıyla da anılmıştır.

Litvanya Ağır Yük atı SSCB döneminde 1925 yılında İsveç’ten ithal edilen Ardennes, Fin atları, Jmud atlarının melezlenmesi sonucu elde edilmiştir.

1920 – 1930 yılları arasında SSCB’de Kolhoz, Sovhozların ihtiyacı olan ağır yük atı ihtiyacını karşılamak üzere elde edilmiş yüksek kaliteli ağır yük atlarıdır.

SSCB döneminde köylünün eti, sütü ve çiftlik işlerinde kullanmak üzere ağır yük atı ihtiyacını karşılamak için yetiştirilen yüksek kaliteli bir ağır yük atıdır.

Rusya’da 19. yy. sonları ile 20. yy .başlarında Ural bölgesindeki ağır çiftlik ve tarım koşullarına dayanıklı at ihtiyacını karşılamak üzere geliştirildi.

American Cream Draft’lar 1911 yılında, Iowa’da krem renkli Old Granny adlı bir yük atı ile Belçika ve Percheron atlarının melezlenmesi ile elde edilmiştir.

Comtois atları, 4. yüzyılda Kuzey Almanya’dan Burgundians’lar tarafından Güney Fransaya getirilen dayanıklı yük atlarının torunlarıdır.

Ardennes ağır yük atları, 2000 yıldır bilinen ve Kuzey Fransa – Belçika sınırındaki Ardennes Bölgesinde yetiştirilen soğukkanlı atlardır.

Güney Batı İngiltere’de yer alan Suffolk bölgesi’nin bu iri gövdeli atları Suffolk Punch olarak tanınmaktadır.

Clydesdale Atı dünyanın en büyük ağır at ırkları biridir. Kısaca Clyde denen bu at ırkının ana vatanı, İskoçya’da Lanarkshire Vadisinde Clyde Nehri kıyılarıdır.

1823’te, Fransa’da Jean Le Blanc adlı bir aygır Le Perche’de doğdu ve günümüzün tüm Percheron’ları bu atın kanından gelmektedir.

Orta çağda Belçika ağır yük atları ile ünlüydü. Brabant Bölgesinde Flaman Shire atı ile yerli ırkların karıştırılması sonucunda Brabant Atı ortaya çıktı.

Belçika, Batı Avrupa’nın tam orta bölgesinde, Flemish olarak bilinen, eski yazarların “Büyük Atlar” olarak anlattığı atların yetiştiği yerdedir.

At dünyasının “Centilmen Devleri” olarak bilinirler. Britanya’nın en mükemmel ağır yük atları olarak değerlendirilirler

Gürcistan’ın kuzey-doğusunda Tush (Tuş) halkının yaşadığı dağlık Tusheti bölgesinde yetiştirilen bir dağ binek atıdır.

Binek atlarının bu ırkı, Azerbaycan’ın Kazak, Akstafa ve Tauz bölgelerinde yetiştirilmiştir.

Azerbaycan halkının gururu, altın donlu Karabağ atı adını, Azerbaycan’ın Dağlık Karabağ bölgesinden almıştır.

Hindistanın Marwar (ya da Jodhpur) ve Kathiawar denen bölgelerinde yetiştirilen dünyanın ender atlarından birisidir.

Baluchi atı, Kuzey Pakistan’nın bir bölümünü kapsayan Belucistan’da Sind, Bahalwalpur, Dera Ghazi Khan, Muzaffargarh ve Penjab bölgesi yerleşiminde bulunur.

Tacikistan’ın dağlık bölgelerinde özellikle Pamir dağlarında yetiştirilen bir dağ binek atıdır.

Bu step atlarının geçmişi M.Ö. 5. yüzyıla kadar uzanmaktadır. Kazak atları Moğol, Karabayır, Arap ve Ahalteke gibi birçok ırktan etkilenmiştir.

Yakut Atları, kuzey ve orta Sibirya'nın zorlu koşullarının bilinçsiz ve doğal seleksiyonuyla Yakutya (Saha Cumhuriyeti)’da yetiştirilmektedir.

Bu ırk Rusya’da Volga Nehri ve Ural Dağlarının güneyindeki Başkurdistan Cumhuriyeti’nin dağ ve steplerinde yetiştirilmektedir.

Altay Atları, uzun bir zaman sürecinde, Asya kıtasının zorlu iklimi ve Taiga dağlarının özel koşullarından bariz bir şekilde etkilenerek gelişmişlerdir.

Asya Vahşi Atı, Moğol Vahşi Atı, Moğol Tarpan, Taki olarak da bilinir. Przewalskiy atı (Equus przewalskiy poliakov), son vahşi at türüdür.

Çok özel bir binek pony atı olan İzlanda atı (Icelandic Horse) dünyanın en eski safkan at ırklarından birisidir.

Finn atları tarihsel süreç içerisinde yük ve çalışma atı olarak bazı Rus ve Avrupa atlarının da kan karışımlarından etkilenerek günümüze kadar gelmiştir.

Norveç’in Kuzey Denizi (North Sea) kıyısında Oslo yakınlarındaki Gudbrandsdal Vadisi’nde yetiştirilen bir ağır yük atıdır.

Norwegian Dun, Norwegian Pony, West Norway, Westland, Northern Dun adlarıyla da anılan Fjord atları dünyanın en eski at ırklarından birisidir.

İsveç’te yapılan arkeolojik kazılar ülkede at varlığının 4.000 yıl öncesine kadar dayandığının göstermektedir.

Norveç’te yetiştirilen Dola atı ile yakın akrabalığı olan Kuzey İsveç atı (Nordsvensk brukshäst), İskandinavya’nın en eski yerli at ırklarından birisidir.

Polonya’da bulunan Bialowieza ormanlarında ilk kez 1780 yılında Kont Zamoyski tarafından yakalanan bir vahşi tarpan atı soyundan gelmektedir.

Dünyanın en eski ve en büyük haralarından birisi olan, Çek Cumhuriyeti’nde başkent Prag’ın doğusunda Kladruby Nad Labem harasında yetiştirilmektedir.

10.000 yıldır varlığı bilinen İskandinav atlarının kanından gelen yerli atlarla Hollanda ve Almanya’dan ithal edilen aygırların melezlenmesiyle elde edilmiştir.

II. Dünya Savaşı’ndan sonra SSCB döneminde Olimpiyat seviyesinde yarışmalara katılabilecek nitelikte spor ve binek atı ihtiyacını karşılamak üzere yetiştirildi.

Geçmişi Hun İmparatorluğuna kadar dayanan bu at ırkı, Karpat Havzasına yerleşen Hunların yaklaşık 6.000 yıl kadar önce başlayan göçebe atlı kültürünün mirasıdır

Kökeni tam olarak bilinemese de Rusya’nın kuzeyinde Kirov ve Udmurtiya’daki Vyatka alanında Kuzey Ormanlarının atıdır.

Rusya’nın Altın renkli atları denilen, yüksek doğurganlık oranıyla, az yem ihtiyacı ile bilinen Don atları Rusya’nın ve Rus Kazaklarının gururudur.

Sovyet Devrimi kahramanı Mareşal Semyon Budyonnıy tarafından, askeri binek atı olarak Rostov askeri harasında yetiştirilmiştir.

Devrimi izleyen emekçi hareketinde, Orlov-Rostopchin atı Rus binek atı olarak anılmaya başladı.

Rus Binek Atı olarak da bilinir ve Khrenovoe harasında Rus Çarlığının yerli tırıs atları ile İngiliz yarış atlarını melezlemesiyle yetiştirilen atlardır.

Tolstoy, Kont Rostopchin’e “Savaş ve Barış” isimli yapıtında kamu görevlisi olarak yer vermiş olsa da, Kont Rostopchin aynı zamanda, ünlü bir at yetiştirici idi

Orlovskii Rysak olarak da bilinir. Orlov Trotter, 1775 ve 1784 tarihleri arasından başlayarak Khrenov harasında Kont Orlov tarafından geliştirilmiştir.

Fransa’da 1950’li yıllardan sonra iyi bir spor atı oluşturmak amacıyla Thoroughbred, Arap, Anglo-Arap ve Anglo-Norman atlarıyla melezlenmiştir.

Fransa’nın batısında Normandiya kıyılarında 19. yüzyılın ortalarından itibaren geliştirilen bir tırıs atıdır.

Fransa ve İspanya sınırında yer alan Bask Bölgesi (Euskal Herria) ve Pyrene Dağlarında yaşayan bir pony atıdır.

Landais Atları güney-batı Fransa’nın Landes Bölgesi ormanlarında bulunan pony ırkı bir attır.

Le Poney Français de Selle adıyla anılan bu atlar Fransa’da özellikle çocukların Binicilik sporuna ilgilerini çekmek amacıyla geliştirilmiş bir spor atıdır.

Fransa’nın güneyinde Akdeniz kıyısında Rhone Nehri Deltası’nda bulunan Camargue bölgesi yaban atlarıdır.

Yunanistan’da yetiştirilen diğer bazı at ırkları ise şunlardır: Pindos pony, Peneia pony, Creta (Girit) pony, Thessalian pony, Zante Atı

Yunanistan’ın Mora (Peloponnes) yarımadasının İlia (Eleia) bölgesinde yetiştirilen atlardır.

Yunanistan’ın güneyinde yer alan Şeytan takımadaları da denilen adaların en büyüğü olan Skyros (İskiri) adasında bulunan pony ırkı atlardır.

Hırvatca Posavina da denilen Posavac atları Avrupa’daki en eski at ırklarından birisidir. Kökleri Moğol Przevalsky atlarına kadar dayanır

20. yüzyılın başlarından itibaren Bulgaristan’da geliştirilen Binicilik sporları için yetiştirilmiş bir attır.

Albanian Balkanlara ait küçük bir at ırkıdır. Dağ ve Myzeqea (Ova) olarak adlandırılan iki tip yerel Albanian atı vardır.

Büyük Britanya adaları kökenli olan ve Çingene atları olarak da bilinen Tinker atları dünyanın birçok ülkesinde alaca donları ile yetiştirilmektedirler.

Hackney Atları Büyük Britanya’da geliştirilen ve atçılık dünyası tarafından çok iyi tanınan bir attır.

Shetland Pony atları, İskoçya’nın Shetland adalarında yetiştirilen atlardır.

Welsh Pony atları İngiltere’nin Galler (Wales) bölgesinde yetiştirilen bir pony atıdır,

Bu ponyler yüzyıllarca, Exmoor olarak bilinen İngiltere’nin güneybatısındaki açık bozkırlarda yaban biçimde bulunmaktaydılar.

Dales Pony, İngiltere’de, Kuzey Yorkshire’ın yukarı vadilerinde Pennine bölgesinin yerli atıdır.

İsviçre’nin Fransız Alpleri bölgesinde Jura bölgesinde İsviçre ordusu için yetiştirilen önemli bir koşum atıdır.

Avrupa’da Haçlı Seferleri’nden itibaren kullanılmaya başlanan al donlu Rotaller atları Bavyera bölgesinin en tanınmış atlarıydı.

Holsteiner atı, Almanya’nın en kuzey bölgesi, Schleswig-Holstein’da Ortaçağdan bu yana 750 yıldır sürmekte olan sistematik bir yetiştiriciliğin ürünüdür.

Kökeni, bugünkü kuzey Almanya’daki Yukarı Saxonya eyaleti, eski Hanover Krallığında, 400 yıldan beri süregelen at yetiştiriciliği endüstrisinin merkezindedir.

Oldenburg atları Almanya’nın kuzey bölgesinde yetiştirilmektedir. Bu bölgede eski Oldenburg Krallığı bulunmaktaydı

Westphalien (Alm: Westfalen) binicilikte ve atlı sporlarda kullanılan birçok ılıkkanlı türlerde olduğu gibi resmi hara kayıtları olmadığından bir safkan değildi

Habsburg Monarşisi tarafından, savaş ve barış zamanında kullanılmak üzere özel olarak geliştirilmiş olan Lipizzan kraliyetin gerçek atıdır.

Prusya kralı I. Frederick Wilhelm, askerlerinin daha hızlı, sağlam ve dayanıklı bir şekilde sevkiyatını sağlamak üzere bu atları 1732 yılında oluşturmuştur.

Adını İtalya’nın Puglia bölgesinde tarih öncesi çağlardan kalan Altamura mağarala-rının da yer aldığı Murge (Murgia) vadisinden almıştır.

İtalya’nın Toscana ve Lazio bölgelerinden Roma’ya kadar uzanan kıyı şeridinde yer alan Maremma bölgesinde yetiştirilen atlara Maremmano atları adı verilmektedir

İtalya’nın Salerno kenti ve çevresinde Picentini ve Alburni dağlarının eteklerinde yetiştirilen sıcakkanlı bir attır.

İtalya’nın en güney ucudaki Calabria Bölgesinde yetiştirilen atlardır.

İtalya’nın Napoli kenti ile anılan ve Ortaçağlardan bu yana varlığı bilinen bu atlar İtalyanlar tarafından Razza Napolitana (Napoli Atları) olarak adlandırılır.

Sorraia atları İber yarımadasının güney batısında, Portekiz’de Sorraia nehri ve kıyılarında bir zamanlar vahşi olarak bulunan atların son kalıntılarıdır.

Kökü İberya atına dayanan İspanya ve Portekiz’in çok eski binek at ırklarıdır. Bu atlar İberya yarımadasında M.Ö. ki yıllardan beri bilinmektedir.

Dünyanın en eski Barok at ırklarından biri olan Frederiksborger atı, “Regulus Line” olarak adlandırılır ve damızlık kayıtları 1690 yılına kadar uzanır.

Knabstrup atları Avrupa’nın aygır kayıtları bulunan en eski atlarından birisidir. Danimarkada “Kaplan Atlar” olarak da adlandırılırlar.

Gelderlander adıyla da anılan at Hollanda’nın Gelderland şehri ve bölgesinde yetiştirilen önemli bir yük çekme atıdır.

Dutch Warmblood atları Hollanda’da “Koninklijk Warmbloed Paardenstamboek Nederland – KWPN)” kayıtlı sıcakkanlı bir spor atıdır.

Friesian Atları Hollanda’nın en büyük gurur kaynağıdır. Hollanda’nın tek Safkan at cinsidir. Bu atlara ilk kez 13. yüzyıldaki kayıtlarda rastlanır.

93 Harbi'nde Osmanlı Ordusu'na takviye için Suriye ve Bağdat'tan gelen aşiretlerden biri olan "Muavin Atlısı Aşireti" Hınıs bölgesini tutmuştur

Türk Spor Atı yetiştirmek amacıyla Karacabey'de 1941'de başlayan yetiştirme ve Gemlik Askeri Hara'daki titiz çalışmalarla yeni bir at ırkı doğdu: Gemlik Atı

1864 yılındaki Büyük Sürgün’den sonra Kafkasya’dan Anadolu’ya gelen Çerkeslerin beraberinde getirdikleri atların yetiştirilmesi ile ortaya çıkmış atlardır.

Haflinger (İtalyanca = Avelignese) Atlarının tarihi ortaçağa kadar dayanır.

Yaşayan en eski at ırkı olan Ahalteke, sıra dışı fiziksel gücünü ve duyarlı kişiliğini Orta Asya ülkelerinin kendine özgü doğa koşullarından almıştır.

Kafkasya’da atçılık ve binicilik ile ilgili ilk bulgular M.Ö. 8 - 7. yüzyıllarda Protomeot’lar dönemine dayanmaktadır.

17. yüzyılda Fransa Le Perche’de yetiştirilen bu atlar, birçok farklı alanda kullanılmaktadır

Orta doğu çöllerinin bir yerinde yüzyıllar önce, insan hayal gücünün ötesinde dünyadaki tüm at türlerinin etkisi altına alacak bir ırk türedi.

Atlar yeryüzünde çeşitli coğrafyalarda çok farklı ırk ve cinslerde bulunurlar.