Rusya’da 19. yüzyılın sonları ile 20. yüzyılın başlarında Ural bölgesindeki ağır çiftlik ve tarım koşullarına dayanıklı at ihtiyacını karşılamak üzere geliştirilmiştir. İlk kez büyük miktarlarda Fransa ve Belçika’dan 1861 yılında ithal edilerek Hrenovskiy ve Derkul haralarına getirilen Brabant ve Ardennes atları ile bazı yerli atların melezlenmesiyle yetiştirilmeye başlamıştır. 

Fotoğraf 1: Rus Ağır Yük atı

1857 yılında kurulan Petrovsk Tarım Akademisi (Петровская сельскохозяйственная академия) tarafından bilimsel yöntemler kullanılarak üretilen ilk aygırlar 1900 yılında Paris’te düzenlenen Uluslararası bir fuarda üstün başarı ödülü alarak özgün bir ırk olarak değerlendirildiler. Bu aygırlardan en önemlisi, altın madalya alan Hrenovskiy harasında 1887 doğumlu Karavay adlı aygırdı. Bu aygırla birlikte, yeni üretilen atlar, bir süre Rus Ardennes’leri olarak adlandırıldılar.

Ekim Devrimi’nden sonra Ardennes ırkı atların büyük bir bölümü melezleme dışında tutuldu. Sistematik bir üreme yoluna gidilerek az yem tüketen, güçlü, çevik ve çalışmaya istekli bir ırk yaratma çabalarına girişildi. Yeni geliştirilen atlardan Karaul, Larçik, Podenşik ve Rubikon adlı aygırlar ırkın temel aygırları oldu. Böylelikle eski Ardennes ırkından farklı bir ırk yaratılmış oldu. Irkın tescili ise Sovyetler Birliği Tarım Bakanlığı’nca 1952 yılında yapılmıştır.

Günümüzde çiftçiler ve yetiştiriciler için çok ekonomik bir at olan Rus Ağır Yük atları Güney Batı Rusya’da Voronej bögesindeki Hrenovskiy Harasında[1], Ural bölgesindeki Perm’de Kuedinskiy harası, Vologda’da, Uralsk’da Pershino haralarında, Beyaz Rusya, Kafkasya ve Ukraynadaki bazı haralarda yetiştirilmektedir.

Rus Ağır Yük atlarının aygırlarında ortalama cidago yüksekliği 154 – 167cm.’dir. Ortalama ağırlıkları 600-700kg. arasındadır. Kısraklarda ise cidago yüksekliği 151-162cm. arasında, ağırlıkları ise 580-650kg. arasında değişmektedir.

Fotoğraf 2: Rus Ağır Yük atı “Russkaya Tyajelovoz“

Rus Ağır Yük atlarının başları düz bir profile, orta büyüklükte, canlı ve hareketli gözlere sahiptir. Boynu uyumlu gövdesine bir biçimde kaslı, uzun ve kavislidir. Geniş omuzları vardır. Göğsü yuvarlak ve geniştir. Sırtı geniş ve uzun, beli düz ve kaslı, eğimli ve büyük bir sağrısı vardır. Bacakları vücuduna oranla kısa ve kaslıdır. Yele ve kuyruğu kalın ve uzun tüylüdür. Toynakları küçük ve serttir. Genel olarak donları doru, kestane doru, al ve koyu al donlarındadırlar. Bazen alaca benekli, ahreç ve yağız olanlarına rastlanır.

Ağır vücutlarından beklenmeyecek kadar çevik olan Rus Ağır Yük atları dayanıklı atlardır. Çok sakin, dengeli ve çalışmaya istekli karakterleri vardır. Az yem tüketirler ve yüksek doğurganlık oranına sahiptirler. Üç üçbuçuk yılda olgunluğa erişirler. Ortalama yaşam süreleri 25 yıldır (Parfenov, 2002).

Fotoğraf 3: Rus Ağır Yük Atı “Русская тяжеловоз”

KAYNAKLAR

http://konevodstvo.su/books/item/f00/s00/z0000006/st047.shtml

http://web-zoopark.ru/loshadi/russkaya_tyazhelovoznaya.html

http://kohuku.ru/porodi/alternativnye-stati/615-russkiy-tyazhelovoz-russkaya-tyazheloupryazhnaya-poroda-loshadey.html

http://agrostrana.ru/wiki/71-russkaja-tjazhelovoznaja-poroda-loshadej

FOTOĞRAFLAR

1. http://www.udivitelno.com

2. http://www.konezavod.ru

3. http://www.konevodstvo.ru

4. http://agrostrana.ru/wiki/71-russkaja-tjazhelovoznaja-poroda-loshadej

[1] http://konezavod.ru